Werken, favela's en eten...

Beste lezers,


De afgelopen anderhalve week is het erg rustig geweest op ons weblog, dit komt vooral doordat het op dit moment veel van hetzelfde begint te worden. We willen jullie uiteraard ook niet iedere week hetzelfde verhaal voorschotelen... We hebben immers weer een week kinderen behandeld in Vila Cruzeiro en hebben in het weekend even gas terug genomen om bij te komen, de was te doen en dat soort zaken.

Doordat het bijna continu regende was het in het centrum van Vila Cruzeiro behoorlijk rustig, mensen gaan hier immers de weg niet op met slecht weer. Desondanks vertelde Nanko ons dat we inmiddels al ruim onze voorgangers hebben overtroffen in aantal behandelingen. Dat was dus wel even een oppeppertje!

Maandag was het in heel Brazilie de dag van het kind, waardoor alle overheidsinstellingen gesloten waren en we dus ook niet aan het werk konden gaan. Daarom had Anne, de vrouw van Nanko, gevraagd of we mee wilden gaan naar 3 andere sloppenwijken waar grote feesten georganiseerd waren voor kinderen.

De eerste sloppenwijk, Terra Encantada, letterlijk: de bezongen grond, was een horizontale favela. In tegenstelling tot de meeste andere favela´s is deze dus niet op een helling gebouwd, maar gewoon op een vlakte. Ook zijn er geen flats zoals in de verticale favela´s. Wat we daar aantroffen heeft ons diep geraakt.


Het was een grote modderpoel met veel woonkrotten. De mensen sliepen in hutjes met golfplaten daken vol gaten en op matrassen die doorweekt waren van alle regen van de afgelopen dagen. Ook was er geen stromend water en had men geen riool.


Over het algemeen waren de mensen toch nog behoorlijk optimistisch en genoten ze van de dingen die ze hadden. Zo was er die dag een voetbaltoernooi waarbij heel veel jongens betrokken waren. Op hetzelfde moment zaten de grote jongens lekker een biertje te drinken en genoten de overige bewoners van een heerlijke barbeque.

Het centrum van Ibiss lag enigszins aan de rand van de wijk, vlak naast de vuilstort, en daar waren vele kinderen leuk aan het spelen en aan het springen op trampolines. Ook ontvingen ze daar allerlei leuke speeltjes, alsof het Sinterklaas was in Nederland.


Terwijl we in de wijk aanwezig waren heeft ook een filmgroep van TMF opnames gemaakt, met Sacha Visscher als presentator. Mede daardoor was de groep behoorlijk groot en leek onze aanwezigheid helaas meer op ramptoerisme dan werkelijk bezoek aan het feest. We moesten bijvoorbeeld voortdurend rekening met hen houden en hebben bij vlagen een poos moeten wachten omdat ze bezig waren met een interview...



Ook de zoon van Nanko en Anne kwam nog even gedag zeggen en we hebben het voor elkaar gekregen om ze even gauw met zijn 3tjes op de foto te zetten.




Dankzij ontwerpen van de TU Delft hebben ze ook een hangbrug weten te construeren over een zwaar vervuilde rivier met resten metaal van de metaalfabriek die oorspronkelijk op de plaats van deze wijk stond. Doordat de wijk gebouwd is op de oude ondergrond van de fabriek is het ook haast onmogelijk een riolering aan te leggen. Ze hebben er vroeger namelijk anderhalve meter gewapend beton in gestort als fundering over een afstand van ruim 400 meter.




Na ongeveer anderhalf uur gingen we verder naar de volgende wijk, alwaar een groter feest was opgezet. Men had in een verticale favela zowaar springkussens en een groot podium staan. Daar zouden ook 2 dansers optreden die bij TMF een reis naar Brazilie hadden gewonnen met een danswedstrijd. Daar zijn we uiteindelijk niet zo lang gebleven, maar snel verder gegaan naar de derde wijk. Aldaar was het echt een groot feest met een heleboel mensen en een groot podium. We mochten daar in de vip-ruimte verblijven en hadden daardoor gratis eten en hapjes en stonden vooraan bij het podium. Kinderen kwamen na enkele schuchtere blikken op ons af en we hebben geprobeerd een leuk Portugees gesprekje met ze te voeren.





Rond een uur of zes zijn we uiteindelijk vertrokken uit de wijk en hebben we nog ergens iets gegeten in de stad. Vervolgens lekker naar huis gegaan en naar bed.


Een erg indrukwekkende dag met geuren en aangezichten die nauwelijks met woorden en foto's te beschrijven zijn.





Dinsdagavond hadden we met Nanko en Anne afgesproken om eens lekker te gaan eten in Yume. 1 Van de beste Japanse sushi-restaurants van Rio de Janeiro waar Nanko mede-eigenaar van is. Bij binnenkomst kregen we een rondleiding van Anne, waarna we plaats namen aan een afgezonderde tafel, met verhoogd zitgedeelte en pantoffels voor alle gasten.


We begonnen met enkele heerlijke mini-loempia's gevuld met garnalen of groente. Vervolgens kregen we daarbij nog kleine stukjes sushi met overheerlijk zalmgehakt! Zo lekker hebben wij de zalm nog nooit gegeten... Hij bleek afkomstig uit een gletsjer-rivier en had daardoor harder moeten werken voor zijn eten en daardoor een lekker klein vetlaagje. De smaak was werkelijk waar fantastisch!

Vervolgens kwam de boot sushi binnenvaren als hoofdgerecht. Daarop waren allerlei heerlijke stukjes eten te zien: Baby-inktvisjes, met hoofd en al, zalm, mild gerookte kabeljauw, tonijn en kwallententakels! We hebben het allemaal geprobeerd en het smaakte uitzonderlijk goed.




Als toetje kregen we warm deeg met daarin een bolletje ijs, vergezeld met passievrucht- en chocoladesaus.





Na enkele uurtjes tafelen keerden we uiteindelijk rond 1 uur voldaan naar huis!


Groetjes Luuk en Erik Pieter