Geef een rondleiding, krijg een rondleiding!

Beste mensen!

Het is weer tijd voor een nieuw bericht. Eergisteren namen we namelijk de ouders van Erik Pieter mee de favela in en lieten we hen onze werkplek zien. Het was abnormaal rustig (vanwege alle onrust eerder deze week in de wijk natuurlijk...) dus we konden hen een mooie rondleiding door het centrum geven en kregen ook nog de kans met medewerker Walter de kerk van Penha (het overkoepelende gebied waar ook Vila Cruzeiro deel van uitmaakt heet Penha, hier wonen zo'n 120.000 mensen) te bezoeken. Het was voor ons de tweede keer dat we hier waren, dus kregen we de kans ons met andere dingen bezig te houden dan met alleen het fenomenale uitzicht. Zo telden we de trappen en kwamen we uit op een leuk aantal van 382. Eigenlijk klopt dit niet helemaal omdat ik wat teveel trappen had geteld. Eigenlijk zou het aantal 365 moeten zijn, voor elke dag in het jaar 1 trede.

Eerder die ochtend hoorden we dat zaterdag een spectaculaire wedstrijd in het Maracana-stadion zou zijn, dus gebruikten we de lunchpauze om met een andere medewerker (Nuno) kaartjes te gaan kopen in Maracana. We kregen gelijk weer een rondleiding, deels omdat de omgeving vooral nieuw was voor de ouders van Ep en deels vanwege het feit dat Nuno nog steeds geen genoeg kan krijgen van het stadion. De bus terug naar het centrum liet erg lang op zich wachten, dus kwamen we met een vertraging van 30 minuten aan in het IBISS-centrum, waar zich gelukkig wel weer wat meer kinderen hadden verzameld. De hele middag lekker door kunnen werken. De nieuwe spulletjes werken uitstekend!

's Avonds weer lekker uitgegeten met z'n 4en bij grillrestaurant Outback, erg goed!

De volgende dag zouden we met Nanko afspreken, die ons verschillende favela's zou laten zien. Zo zagen we Vila Nova, een wijk waar een tanden-poetsprogramma op is gezet en waar kinderen op de peuteropvang zichtbaar betere tanden hebben dan bv. in onze wijk. In verband met een hevige luizenplaag had Nanko een tijd geleden een kapper geinstalleerd in het centrum, die alle kleine kindjes millimeterde; de enige optie om van de plaag af te komen met dat warme vochtige weer! De kapper richt zich inmiddels op alle bewoners binnen (en buiten) de favela, zo zagen we een wijkbewoner met een hanekam en blonde stippen het pand verlaten. Door een barretje dat tegenover de kapper lag bleven we daar even hangen en zette Ineke nog even vrolijk de plaatselijke drugsbaas op de foto terwijl hij ons de hand kwam schudden! Uiteindelijk werd besloten dat wij toch ook echt wel aan een 'haircut' toe waren! Na het uitdagen van elkaar: ''blond, dat durf je toch niet!" & "Een hanekam, dat doe jij nooit!'' werd even ons lef getest en stonden we een klein uur later met andere kapsels weer buiten. Weer eens wat anders!!

Met een Coupe Soleil en een Coupe de David Beckham gingen we verder met de rondleiding en kwamen we uiteindelijk terecht in een straatfeest in onze eigen wijk Vila Cruzeiro. Ongelofelijk wat voor sfeer daar hangt! Moeilijk te omschrijven omdat het gehele plaatje zo ongeloofwaardig overkomt... Midden op straat was een hele wand van geluidsboxen, waar menig muziekfestival trots op zou zijn, opgesteld waar een enorme bak aan Braziliaanse herrie uit kwam. Toen we even verder liepen zagen we 40 meter verderop nog zo'n wand die toen nog niet functioneel was. Halverwege de avond werden we echter ook omver geblazen door bass-geluiden die uit die boxen kwamen. Het straatbeeld werd gevormd door een hele meute mensen van jong tot oud, en Nanko vertelde dat het feest (dat heel normaal was voor een vrijdagavond) door zou gaan tot 5 uur in de ochtend. Het werd inderdaad steeds drukker, en door de massa scheurden motoren (soms met een berijder van 9 jaar!!!) langs. Om de minuut zagen we kerels met grote geweren op hun rug of in hun broek gestoken langsrijden, met dikke gouden kettingen aan hun nek. Al met al een vrij bizar plaatje dat misschien nog wel versterkt werd door het feit dat het bier al vanaf 15.00uur 's middags aan het vloeien was. Om half 2 vonden we het allemaal wel genoeg geweest, liet Nanko nog even de scherpschutter die de helikopter vorige week had neergehaald zien en keerden we vermoeid en met de indrukwekkende beelden nog op ons netvlies terug naar huis.

Al met al een zeer indrukwekkende dag die ons nog lang bij zal blijven.

We hebben nog een vraag aan al onze lezers. We hebben namelijk geen idee, naast onze vaste reageerders, hoeveel mensen ons weblog lezen of er soms op kijken. We zouden het leuk vinden als iedereen die onze berichtjes wel eens leest een reactie zou geven. Dat kan heel kort en anoniem, er hoeft niet eens een bericht in te staan (maar mag wel natuurlijk), zo krijgen we een goed beeld van het aantal lezers op onze weblog.

Bedankt en tot een volgend bericht!

Groeten,

Coupe Soleil en David Beckham