Paintballen en einde stage

Beste trouwe lezers van ons weblog,

Donderdag 10 december is Neeltje eindelijk aangekomen! Na 3 maanden wachten waren we weer samen en wat is dat fijn! We hebben lekker in een appartementje aan de Praia Botafogo gezeten en hadden daar een schitterend uitzicht. Maandag en dinsdag zijn we met zijn allen gaan werken en heeft Neeltje kunnen zien waaraan Luuk en ik al die tijd hard hebben gewerkt.


Als afsluitende activiteit zijn we vorige week zaterdag, 12 december, nog met de jongens gaan paintballen! We gingen met 12 man en van die 12 waren er 6 Nederlanders. We gingen met een kleine combi, zo'n oud Volkswagen-busje, en wonder boven wonder pastten we er alle 12 in, met de chauffeur, een hele flinke vent, zaten we, gestapeld, met 13 man in het busje...


Van de 12 spelers waren er dus 6 jongens uit de favela die zo ongeveer allemaal in de drugsbusiness hebben gezeten en daardoor goed wisten om te gaan met de wapens. Ook kon je aan ze zien dat ze echt ervaring hadden met oorlogsvoering en al snel werden de lijnen uit gezet. In het ene team door Mota, in het andere team door Nuno. Door lootjes werd het eerlijk verdeeld en de vlaggenjacht kon beginnen. Om een indruk te krijgen van dit alles hebben we wat foto’s gemaakt…


Halverwege werd het spel nog even stil gelegd omdat er een dief het terrein was binnengedrongen die in een nabij gelegen huis iets had gestolen. Alle wapens werden uit de kast getrokken en ook de medewerkers gingen op pad. Zo ongeveer alle balletjes die aanwezig waren werden gebruikt in de jacht op deze dief. Ze zouden hem waarschijnlijk van boven tot onder hebben geverfd als hij was gepakt. Maar zoals de tekst al doet vermoeden, was het allemaal voor niets, er is geen spoor van deze man gevonden...
Aan het einde had iedereen wat blauwe plekken en een flinke adrenaline-stoot! Het was een dolle boel en iedereen moest echt even bijkomen!

Maar helaas komt aan alle goede dingen een einde, zo ook aan onze stage in Rio de Janeiro. Na 3 maanden lang hard gewerkt te hebben in Vila Cruzeiro aan de mondgezondheid van de kinderen aldaar moesten we afgelopen dinsdag helaas een punt erachter zetten.

Met een afsluitende BBQ en enkele mooie woorden van Mariana namen we met pijn in ons hart afscheid van al die aardige mensen in de wijk. Ze hebben ons hart toch wel een beetje gestolen ondertussen!

Eigenlijk zit ons werk er hier nog lang niet op, maar gelukkig staan de volgende ACTA-studenten alweer te springen om onze taak over te nemen. Zij zullen rond februari aankomen en dan het nuttige werk voortzetten. We hebben de afgelopen periode natuurlijk niet stil gezeten en daarvan getuige de getallen. We hebben in totaal zo’n 200 vullingen gemaakt en ongeveer 30 kiesjes getrokken omdat ze een fistel hadden of veel pijn deden. Ook hebben we vele kinderen een poetsinstructie gegeven en ouders uitgelegd dat voedingspatronen zullen moeten veranderen om problemen in de toekomst te voorkomen.

Groetjes en tot ziens in Nederland!

Luuk en Erik Pieter

Flamengo Hexacampeão!!!

Beste lezers thuis,

Afgelopen zondag was het voor Rio de Janeiro dé dag van het jaar wat betreft voetbal. Uiteraard kon Flamengo kampioen worden, maar tegelijkertijd streden 2 andere clubs tegen rechtstreekse degradatie...

We hadden kaartjes bemachtigd voor Maracanã en de wedstrijd stond op de planning voor 17.00 uur. We wilden natuurlijk mooi op tijd aankomen en vertrokken daarom rond 13.30 al richting het stadion. Daar eenmaal aangekomen moesten we een kwartier buiten de poort wachten, omdat er nogal veel mensen tegelijk naar binnen wilden. Vervolgens zijn we door de kleine opening in de poort erdoorheen geperst, mede dankzij de ´hulp´ van vele andere supporters.

Doordat we om half 3 al in het stadion waren konden we mooie plekjes uitkiezen en kon het feest beginnen! Dat was ook echt zo, want op dat moment was de harde kern al lange tijd liederen aan het zingen en aan het feesten. Toen uiteindelijk om 5 uur de spelers het veld op kwamen barstte het stadion zo ongeveer uit zijn voegen en kon een historische wedstrijd beginnen (zie filmpje op Youtube: 'Flamengo Hexacampeão' http://www.youtube.com/watch?v=2hr3krizQqk). Zou Flamengo kampioen worden voor de 6e keer in hun bestaan??

Vooraf was gespeculeerd dat Gremio geen zin had om te winnen, omdat daarmee hun aartsrivaal, Internacional, kampioen zou worden. Tijdens de eerste minuten werd echter al meteen duidelijk dat ze zich niet zomaar naar de slachtbank zouden laten leiden. Het werd een stevig duel met toch ook wel enige nervositeit aan beide kanten.

Na ongeveer 20 minuten werd het opeens muisstil in het stadion, Gremio maakte de 0-1!!! Verschrikkelijk natuurlijk en iedereen was met stomheid geslagen. Vanzelfsprekend kwamen ook de mooie scheldwoorden als 'porra' en 'filho da puta' al snel om de hoek kijken.

Ondertussen was er op de andere velden al meerdere malen gescoord door zowel Internacional als Sao Paulo, dus beide teams stonden nu boven Flamengo! Daar moest wat aan gedaan worden! Gelukkig kreeg Flamengo het voor elkaar om zichzelf bij elkaar te rapen en er nog eens extra voor te gaan. Dat resulteerde ongeveer 10 minuten later in de 1-1, die uit een rommelige situatie ontstond. Het stadion ontplofte en iedereen begon er weer enigszins in te geloven!

Het rustsignaal klonk en dit was ook echt een rustpunt voor het publiek. Voor het eerst sinds half 3 gingen de mensen zitten om bij te komen en zich op te laden voor de laatste, hectische, 45 minuten die er gespeeld zouden worden in het huidige Maracanã!!! Flamengo koos in de 2e helft vol de aanval, want alleen winst was immers goed genoeg voor het kampioenschap! De spanning steeg met de minuut, want hoe langer het natuurlijk duurde, hoe moeilijker het werd om nog te winnen. Met nog ongeveer 15 minuten op de klok kwam er opeens een kopkans voor R. Angelim, een verdediger, die hem vakkundig in het hoekje plaatste en daarmee Flamengo op voorsprong zette! Het stadion barstte uit in enorm luid gejuich en de eerste traantjes waren om ons heen zelfs een beetje zichtbaar. Het ging echt gebeuren, Flamengo kampioen na 17 jaar!!!

Na nog dik 10 minuten billenknijpen en flink schelden op de scheidsrechter, hij liet natuurlijk in de ogen van de Mengãos veel te lang doorspelen, klonk dan eindelijk het eindsignaal en viel alle spanning weg. De emoties kwamen en het werd 1 groot feest! Helaas was er geen prijsuitrijking, maar wel maakten de spelers een extra ronde door het stadion.

Vervolgens zijn we met de metro naar huis gegaan en hebben we met Yvonne afgesproken in Leblon. Volgens haar was het daar een gekkenhuis en hartstikke gezellig! Met de bus zijn we die kant op gegaan en we troffen het!! De hele bus stroomde vol met supporters van Flamengo! Hierdoor werd het een lange gezellige reis met veel zang, gerammel aan de bus (de vering werd flink getest!) en wederom een groot spektakel. Auto's met supporters kwamen er naast rijden om ook gezellig mee te doen, een dolle boel!

In Leblon leek het daarna net Carnaval. De straat zag zwart van de mensen en de bussen moesten maar een andere route rijden. Het was er extreem gezellig, de mensen waren lekker aan het dansen en lachen, er was veel vuurwerk en overal vlaggen. Een ware happening!

Doordat het wel een lange dag was zijn we rond half 12 maar naar huis teruggekeerd, morgen immers weer werken!

Nu vragen de oplettende lezers onder jullie je misschien af: hoe is het afgelopen met die clubs die vochten tegen degradatie? Ze wonnen beiden hun wedstrijd en zijn daardoor behouden op het hoogste niveau! Een ware overwinning voor Rio de Janeiro in hun strijd met São Paulo!

We proberen jullie zo snel mogelijk ook beelden hiervan te laten zien, maar de afgelopen dagen wilde dat helaas niet lukken en daardoor is dit bericht enigszins vertraagd geplaatst...

Groetjes,

Luuk en Erik Pieter

The Hunting Dentists

Hallo allen!

Vandaag zijn we begonnen met het opzoeken van kinderen thuis om vullingen te evalueren die we in de beginperiode van onze stage vervaardigd hebben. Dit vanwege de nogal lage opkomst van terugkerende kinderen die voor controle van de vullingen komen. Hierdoor zou ons onderzoek lichtelijk in de soep kunnen lopen, en dus doen we alle moeite zoveel mogelijk vullingen te beoordelen en gaan we zelfs de straat op!

Naast dat het dus noodzakelijk was, was het ook erg leuk om te doen. Samen met onze gids en goeie vriendin Mariana zochten we uit welke kinderen in de buurt woonden en gingen we op pad. Eigenlijk de eerste keer dat we van de hoofdweg van de favela af gingen; het resulteerde in een waar doolhof van smalle steegjes omlaag en omhoog, trap op trap af, de nodige gaten in het beton ontwijkend, kortom: goed opletten waar je je voeten (lees: slippers) neerzet! Als we een huis hadden gevonden (wat nogal moeilijk bleek omdat in sommige straten de nummers totaal niet klopten met de volgorde van de huizen en straatnamen schaars worden aangegeven) schreeuwde Mariana de naam van het kind en kwam er een koppie uit het raam steken. Vervolgens vroeg ze of de 'dentistas' even mochten kijken en deden we buiten in de steegjes de controle. Gewapend met een doos spiegels en sondes, handschoenen, patientenkaartjes en een notitieblok werkten we de hele buurt af. Na veel zweetdruppels (erg warm op dit moment in Rio!) had Mariana er genoeg van voor vandaag en besloot ze de rest morgen te willen doen. Morgen vervolgen we onze jacht op evaluaties dus!

Verder leuk om te vertellen: we hebben kaarten weten te bemachtigen voor de laatste wedstrijd van Flamengo! Dat is nógal mooi omdat het zonder twijfel de meest spannende wedstrijd van het jaar gaat worden. Flamengo heeft namelijk afgelopen zondag zijn wedstrijd weten te winnen, waar de concurrent punten liet liggen, en staat daardoor boven aan de competitie met dus nog 1 wedstrijd te spelen. Nummer 1 tot en met 4 van de competitie maken echter nog allen kans op de titel, dus Flamengo MOET winnen, willen ze zeker zijn van het kampioenschap. Door deze spannende ontknoping van de competitie, én omdat het de eerste keer in 17 jaar zou zijn dat Flamengo kampioen zou worden, hebben meer mensen bedacht erbij te willen zijn in Maracana. Sinds maandagochtend lagen daarom al mensen in de rij voor Maracana om de laatste kaartjes te bemachtigen die vanaf donderdag verkocht zou worden (4 dagen en 3 nachten voor het stadion liggen om een kaartje te kopen!!!). Omdat er nog 2000 kaartjes verkocht zouden worden, en er 10.000 man in de rij stonden voor Maracana ontstond vandaag een flink tumult rond het stadion en was er geweergeweld van de politie voor nodig om de 'orde' te bewaren (zo zagen we vandaag op het nieuws). Ook werden de kaartjes alvast vandaag in de verkoop gedaan in plaats van donderdag. Dit is waarschijnlijk omdat vanavond de wedstrijd van Fluminense, de aartsrivaal van Flamengo, maar ook spelend in het Maracana-stadion, in de Zuid-Amerikaanse Uefa-Cup op de planning staat...

Wij hebben dus een kaartje weten te regelen, via-via, in het IBISS-centrum waar we werken. We zijn erg benieuwd en kijken uit naar zondagavond, wanneer het feest (hopelijk) zal losbarsten (in het andere geval wordt het stadion wellicht afgebroken, daar willen we ook wel bij zijn :P) Ook is het de laatste wedstrijd in Maracana voor de komende jaren, want daarna wordt hij gesloten vanwege verbouwing voor de wereldkampioenschappen van 2014 en de Olympische spelen van 2016!!


Verder hebben we ons hele weekend alweer vol gepland: donderdag met een aantal mensen van IBISS naar een hippe club, waar ze goeie burgers schijnen te verkopen ;) vrijdag met Nanko en een groep Nederlanders naar een favela-party in onze werkwijk. Zaterdag zien we de opening van een van de grootste kerstbomen ter wereld (hier in Rio geen Sinterklaas, maar dubbel en dwars de Kerstman!) wat een heel spektakel zou moeten zijn, en zondag dus het voetbal-avontuur.

We houden jullie op de hoogte van onze avonturen!


Erik Pieter en Luuk

Weekend...

Beste lezers,

Na een week hard werken in Vila Cruzeiro en het lezen van vele artikelen over ons onderzoek waren we toe aan een weekend met voldoende afleiding!

We besloten daarom om donderdagavond te gaan eten bij Sushi Leblon, volgens boekjes een van de beste sushi-restaurants van Rio de Janeiro. Het eten was inderdaad heerlijk en we hebben erg genoten van de gezelligheid. Opvallend was dat toevallig in een aantal blokken in Leblon die avond weer de stroom uit viel en we wederom gezellig met kaarslicht hebben zitten eten.

Uiteindelijk waren we te moe om verder nog iets te doen en na een klein drankje in een kroeg in de buurt zijn we op weg naar huis gegaan.

Vrijdag hebben we Rio Scenarium bezocht. Ook weer volgens boekjes 'the place to be' als het gaat om stappen. De geschiedenis ervan is wellicht leuk om hierbij te vermelden. Ooit begon Rio Scenarium namelijk als een antiekhandel. Toen er mensen vroegen of het niet mogelijk was om er te eten en te drinken besloten de eigenaren om de aangeboden waar met touwen omhoog te takelen en werden er stoelen geplaatst. Dit gebeurde iedere dag en het succes ontstond. Tegenwoordig beslaat Rio Scenarium 3 gebouwen met prachtige gevels met balkons van waaruit je mooi uit kunt kijken over een gezellige straat met allemaal cafeetjes. Antiek wordt er niet meer verkocht, maar zoals op de foto's duidelijk te zien is heeft het wel zijn sporen nagelaten! Een prachtige zaak waar de Braziliaanse muziek non-stop te beluisteren viel, er was immers een live-band aanwezig, die zelfs op schermen in de andere ruimtes te volgen was.

Vandaag is Luuk, samen met Jeroen, een vriend van Sjuul (is het nog te volgen?), een favela-tour gaan maken. Samen met een gids zijn ze Rocinha, de grootste sloppenwijk van Rio, binnen gegaan en hebben ze de sfeer daar flink kunnen proeven. Volgens beide toch wel een van de hoogtepuntjes uit de tijd in Rio de Janeiro!

Afgelopen woensdag is Mijntje al vertrokken richting Chili en morgen zal ook Sjuul ons gaan verlaten... Daarom zijn we vanavond nog even iets gaan drinken met Sjuul en Jeroen bij Palaphita Kitch, een zwaar relaxte chill-out tent aan het grote meer (Lagoa) in Rio. Doordat we allemaal best wel moe waren is het niet zo laat geworden en zijn we voor een weekendavond erg mooi op tijd thuis! Zodoende kunnen we ook nog lekker uitrusten dit weekend!

Tot snel allemaal!

Groetjes,

Luuk en Erik Pieter

Flamengo kampioen, of toch niet...

Beste lezers,

vandaag was het eindelijk weer eens zover! Maracana zou uitverkocht zijn voor de een na laatste thuiswedstrijd van Flamengo van dit seizoen. Er stond een heleboel op het spel, want de titel komt steeds dichterbij.

Op voorhand was reeds duidelijk geworden dat Sao Paulo, de grote concurrent en de huidige nummer 1 op de ranglijst, verloren had van Botafogo, een andere club uit Rio de Janeiro. Ieder doelpunt van Botafogo werd met luid gejuich ontvangen en de eindstand daar was 3-2.

Als gevolg daarvan was de taak aan Flamengo om vanavond te winnen en daarmee de leidende positie op de ranglijst over te nemen! Voorafgaande aan de wedstrijd waren er zo'n 80.000 blaadjes verspreid door het stadion en werd van iedereen verwacht deze omhoog te doen op het moment dat de spelers het veld betraden. Hierdoor werd een grote tekst zichtbaar in het hele stadion met verder een rood-zwarte band! Schitterend om te zien en om er deel van uit te maken.

Blijkbaar waren ook de spelers van de complete gang van zaken nogal onder de indruk, want vooral de eerste helft was een erg nerveus steekspel waarbij er weinig te genieten viel. Toch bleef de stemming optimistisch. In de tweede helft deed Flamengo er een schepje bovenop en ging het nog aanvallender spelen, op zoek naar de 1-0. Er waren behoorlijk veel kansen over en weer en ook Bruno, de keeper, ging de laatste 5 minuten regelmatig mee naar voren om te proberen het net te vinden.

Helaas was het allemaal voor niets en eindigde de avond, die een groot feest had moeten worden, in een deceptie en was de eindstand 0-0. Daardoor is de achterstand op de koploper nu nog 1 punt met nog maar 2 wedstrijden te spelen. Het kan dus nog wel, maar vandaag had het volgens ons moeten gebeuren! 83.489 Toeschouwers gingen teleurgesteld weer naar huis.

6 December is de laatste thuiswedstrijd en wie weet kunnen ze dan het kampioenschap alsnog afdwingen! Wij zijn er in ieder geval weer bij en houden jullie op de hoogte!!!

Groetjes,

Luuk en Erik Pieter

Bruiloft op zn Braziliaans!

Hallo mensen!

Dit weekend hebben we de bruiloft van Mariana mogen bijwonen! Het was een geweldige ervaring: de trouwerij werd gehouden in de kerk van Penha, boven op de berg. Erik Pieter en ik zochten een plaatsje uit naast een grote poort die tijdens de mis open werd gedaan. Doordat het echt een perfecte zomeravond was blies er een zwoele wind de kerk in en hadden we uitzicht op de sloppenwijk, en in de verte Christo, afstekend tegen de blauwe lucht. De kerk zelf was ook mooi versierd met veel bloemstukken en het viel ons op hoe goed en chic de mensen eigenlijk allemaal gekleed waren. Heel indrukwekkend allemaal, we vonden het erg leuk hierbij te mogen zijn!

Verder zijn we deze week op pad geweest met Ivo, Eva en Thomas en hebben we een leuke tijd met ze beleefd. Ze zitten helaas weer sinds een paar uur op het vliegtuig, dus dat betekent dat we nog een maand door gaan met werken in de favela, en dan zit ons onderzoek er op!

Vanavond nog leuk gegeten met wat vrienden in de casa, zoals zo vaak erg gezellig.

Wij gaan vrolijk en met veel plezier de laatste maand tegenmoet!

groetjes uit Brasil!

Luuk en Erik Pieter

Family in Rio

Hallo lezers!

Zoals jullie wellicht gemerkt hebben zijn we deze week versterkt door 3 Spauwens in Rio. Ze hebben al zoveel opgeschreven dat we er zelf weinig aan toe te voegen hebben.

Toch valt nog het een en ander te vertellen, Madonna is namelijk in het land! En in Rio de Janeiro nog wel! Nanko kwam ons afgelopen week vrolijk vertellen dat ze in Rio was en dat hij de dag ervoor samen met haar gegeten had. Daar voegde hij nog aan toe dat Madonna de volgende dag misschien wel naar de favela zou komen! Dat was echter niet met veel zekerheid te zeggen omdat haar bewaking van 30 man sterk daar natuurlijk de zaak niet waterdicht, wat betreft de veiligheid van Madonna betreft, zou kunnen krijgen. Nu we een paar dagen verder zijn is het, jammer genoeg voor Madonna, en ook een beetje voor ons, inderdaad niet door gegaan, maar het idee om haar eventueel te zien rondlopen in 'onze' wijk was al bijzonder.

Ook zullen we zaterdag getuige zijn van een echte Braziliaanse bruiloft, onze tolk Mariana zal gaan trouwen in de kerk van Penha. We zijn erg benieuwd hoe dat allemaal zal gaan en zal zijn, we houden jullie op de hoogte!

Verder is het érg gezellig met zn 5en in Rio. Ook al zien we veel voor de tweede of derde keer, het is leuk om een beetje gids te spelen in een stad waar je zelf 2 maanden geleden nog als leek rondliep. Op dat soort momenten merken we wel dat we onszelf prima kunnen redden.

De foto's zijn er om de overige indrukken weer te geven!

Groetjes vanuit Rio!

Cinco de Janeiro

Geef een rondleiding, krijg een rondleiding!

Beste mensen!

Het is weer tijd voor een nieuw bericht. Eergisteren namen we namelijk de ouders van Erik Pieter mee de favela in en lieten we hen onze werkplek zien. Het was abnormaal rustig (vanwege alle onrust eerder deze week in de wijk natuurlijk...) dus we konden hen een mooie rondleiding door het centrum geven en kregen ook nog de kans met medewerker Walter de kerk van Penha (het overkoepelende gebied waar ook Vila Cruzeiro deel van uitmaakt heet Penha, hier wonen zo'n 120.000 mensen) te bezoeken. Het was voor ons de tweede keer dat we hier waren, dus kregen we de kans ons met andere dingen bezig te houden dan met alleen het fenomenale uitzicht. Zo telden we de trappen en kwamen we uit op een leuk aantal van 382. Eigenlijk klopt dit niet helemaal omdat ik wat teveel trappen had geteld. Eigenlijk zou het aantal 365 moeten zijn, voor elke dag in het jaar 1 trede.

Eerder die ochtend hoorden we dat zaterdag een spectaculaire wedstrijd in het Maracana-stadion zou zijn, dus gebruikten we de lunchpauze om met een andere medewerker (Nuno) kaartjes te gaan kopen in Maracana. We kregen gelijk weer een rondleiding, deels omdat de omgeving vooral nieuw was voor de ouders van Ep en deels vanwege het feit dat Nuno nog steeds geen genoeg kan krijgen van het stadion. De bus terug naar het centrum liet erg lang op zich wachten, dus kwamen we met een vertraging van 30 minuten aan in het IBISS-centrum, waar zich gelukkig wel weer wat meer kinderen hadden verzameld. De hele middag lekker door kunnen werken. De nieuwe spulletjes werken uitstekend!

's Avonds weer lekker uitgegeten met z'n 4en bij grillrestaurant Outback, erg goed!

De volgende dag zouden we met Nanko afspreken, die ons verschillende favela's zou laten zien. Zo zagen we Vila Nova, een wijk waar een tanden-poetsprogramma op is gezet en waar kinderen op de peuteropvang zichtbaar betere tanden hebben dan bv. in onze wijk. In verband met een hevige luizenplaag had Nanko een tijd geleden een kapper geinstalleerd in het centrum, die alle kleine kindjes millimeterde; de enige optie om van de plaag af te komen met dat warme vochtige weer! De kapper richt zich inmiddels op alle bewoners binnen (en buiten) de favela, zo zagen we een wijkbewoner met een hanekam en blonde stippen het pand verlaten. Door een barretje dat tegenover de kapper lag bleven we daar even hangen en zette Ineke nog even vrolijk de plaatselijke drugsbaas op de foto terwijl hij ons de hand kwam schudden! Uiteindelijk werd besloten dat wij toch ook echt wel aan een 'haircut' toe waren! Na het uitdagen van elkaar: ''blond, dat durf je toch niet!" & "Een hanekam, dat doe jij nooit!'' werd even ons lef getest en stonden we een klein uur later met andere kapsels weer buiten. Weer eens wat anders!!

Met een Coupe Soleil en een Coupe de David Beckham gingen we verder met de rondleiding en kwamen we uiteindelijk terecht in een straatfeest in onze eigen wijk Vila Cruzeiro. Ongelofelijk wat voor sfeer daar hangt! Moeilijk te omschrijven omdat het gehele plaatje zo ongeloofwaardig overkomt... Midden op straat was een hele wand van geluidsboxen, waar menig muziekfestival trots op zou zijn, opgesteld waar een enorme bak aan Braziliaanse herrie uit kwam. Toen we even verder liepen zagen we 40 meter verderop nog zo'n wand die toen nog niet functioneel was. Halverwege de avond werden we echter ook omver geblazen door bass-geluiden die uit die boxen kwamen. Het straatbeeld werd gevormd door een hele meute mensen van jong tot oud, en Nanko vertelde dat het feest (dat heel normaal was voor een vrijdagavond) door zou gaan tot 5 uur in de ochtend. Het werd inderdaad steeds drukker, en door de massa scheurden motoren (soms met een berijder van 9 jaar!!!) langs. Om de minuut zagen we kerels met grote geweren op hun rug of in hun broek gestoken langsrijden, met dikke gouden kettingen aan hun nek. Al met al een vrij bizar plaatje dat misschien nog wel versterkt werd door het feit dat het bier al vanaf 15.00uur 's middags aan het vloeien was. Om half 2 vonden we het allemaal wel genoeg geweest, liet Nanko nog even de scherpschutter die de helikopter vorige week had neergehaald zien en keerden we vermoeid en met de indrukwekkende beelden nog op ons netvlies terug naar huis.

Al met al een zeer indrukwekkende dag die ons nog lang bij zal blijven.

We hebben nog een vraag aan al onze lezers. We hebben namelijk geen idee, naast onze vaste reageerders, hoeveel mensen ons weblog lezen of er soms op kijken. We zouden het leuk vinden als iedereen die onze berichtjes wel eens leest een reactie zou geven. Dat kan heel kort en anoniem, er hoeft niet eens een bericht in te staan (maar mag wel natuurlijk), zo krijgen we een goed beeld van het aantal lezers op onze weblog.

Bedankt en tot een volgend bericht!

Groeten,

Coupe Soleil en David Beckham

Hallo daar!

De afgelopen dagen hebben we het erg gezellig met de ouders van Erik Pieter gehad. Mede doordat het vrij onrustig is in de favela, waardoor het centrum nu al 2 dagen achter elkaar eerder dicht is gegaan en wij om 11 uur naar huis moesten vertrekken, hebben we wat extra tijd om met zn 4en dingen te ondernemen.

Daarom spraken we gisteren weer af met het idee naar de 'Biblioteca Nacional' te gaan. Daar aangekomen bleek deze echter dicht te zijn, maar omdat het zo'n stralend weer was opperde ik om de tocht naar het beroemde Christusbeeld te ondernemen. Zo gezegd, zo gedaan, dus een uurtje later zaten we in het treintje naar boven. Maar we hadden opnieuw pech! Een enorme wolk die uit het niets kwam opzetten zorgde ervoor dat we helemaal niets konden zien, en ook Christo was nergens te bekennen. Erg jammer! Hopelijk volgende keer beter... 's Avonds stelden we voor de Sushi van Nanko uit te proberen, hier wel een succes!

Nu even wat meer over onze werksituatie. Vorige week begon de ellende toen er twee bendes op elkaar begonnen te schieten. De politie is zich er op zijn beurt mee gaan bemoeien met onder andere het inzetten van een helikopter. Deze werd uit de lucht geschoten door de bende die het ook voor het zeggen heeft in onze werkwijk. Gevolg hiervan weer was dat de politie een 'goede' reden had onze wijk binnen te vallen met zwaar geschut om de dader te pakken te krijgen. Mission Impossible natuurlijk, en ook niet te begrijpen dat ze het op de manier aanpakken zoals ze het nu dagelijks doen, maar toch werd vorige week van woensdag tot en met vrijdag geschoten.

Maandag was het nog steeds onrustig en werd het centrum dus gesloten uit

voorzorgsmaatregelen omdat ze verwachtten dat de politie opnieuw binnen zou vallen. Vanochtend hoorden we dat het die dag verder rustig was gebleven, maar vandaag zouden ze dan toch echt komen! En inderdaad, om half 11 kwam Mariana ons inderdaad vertellen dat het centrum weer zou sluiten (weer uit voorzorg) en dat we beter konden gaan. De sfeer op straat voelt inderdaad ietwat anders, met bijvoorbeeld minder kinderen op straat, maar toch is het vreemd te vertrekken uit een, op dat moment nog uiterst, rustige wijk. We hebben dus nog steeds geen geweld gezien.

Toch hebben we onszelf weer nuttig kunnen maken vanochtend: patientendatabase op orde gebracht, nieuwe handschoenen geregeld (zonder handschoenen geen behandelingen!) en nieuwe spulletjes uit Nederland (kindermolaarextractietangen (bekijk het verschil tussen de gevaartes waarmee het tot nu toe gedaan moest worden en de kleine tangetjes waarmee we nu tandjes zullen trekken!), automatrixsysteem & wanghaak voor foto's) geinstalleerd. Slechts 1 kind kunnen behandelen doordat veruit de meesten thuis worden gehouden door vader / moeder.

Morgen proberen we het gewoon weer, tenzij we een telefoontje krijgen dat het niet veilig is in de favela. Dan blijven we veilig (!) thuis.

Tot snel!

groeten,

Erik Pieter en Luuk

Maracana, Suikerbrood en Delta's

Hallo!

De afgelopen dagen is weer genoeg gebeurd voor een klein verhaaltje op ons weblog.

Zo hebben we ons vermaakt met een bezoek aan het Maracana stadion (zie panorama hieronder). Dit keer kwamen we niet om naar een voetbalwedstrijd te kijken, maar wilden we wel eens zien hoe onze goeie vriend ( ;-) ) Adriano na de wedstrijd een douche pakt. We hebben dus onder andere de kleedkamers en het oefenveldje van de spelers gezien; overal hangen afbeeldingen van fameuze acties van bekende voetballers (uiteraard vooral brazilianen), en zijn ook even dichtbij het heilige gras van Maracana geweest. Daar werden we onder andere vermaakt door een kerel die speciaal voor ons de bal moeiteloos 10 minuten in de lucht hield, tussendoor even zn tshir uit en aantrok, en er op het eind ook nog bij ging liggen. Met die held wilden we wel even op de foto!


Daarna hadden we het wel gezien en besloten we een wandeling te maken rondom de Suikerbroodberg. We hadden gehoord dat daar een leuk pad lag, en er hier en daar een aapje tevoorschijn kon komen. Ilse was zo pienter geweest 2 bananen mee te nemen en achteraf een succes, want we hebben zeker 15 aapjes van dichtbij kunnen bekijken (mede door de bananen!). Na een flinke wandeling met het nodige verlies van lichaamsvocht (warme dag!) kwamen we aan op de top van de berg die voor de suikerbroodberg gelegen is. Verder konden we niet komen met de voet, dus hier namen we even pauze met een sucootje + salgado en genoten we van het uitzicht.


's Avonds kwamen de ouders van Erik Pieter aan, die we zijn op gaan halen van het vliegveld. De volgende dag zijn we met hen opnieuw naar Jardim Botanico geweest en hebben we ze, door middel van een flinke wandeling, het strand van Ipanema en een klein stukje Copacabana laten zien. 's Avonds erg gezellig uitgegeten en het uitgaansleven van Lapa laten zien.



Vandaag stond dan eindelijk het deltavliegen weer op het programma (na het afblazen van vorige week door het slechte weer). De dag begon goed met stralend weer en strakblauwe lucht, dus met een goed gevoel gingen we op weg. Samen met onze tolk mariana en haar aanstaande echtgenoot, de ouders van Erik Pieter en Ilse namen we de bus en na wat kleine administratieve handelingen waren we al klaar om naar boven te gaan. Met een brak autootje, volgeladen met een deltavlieger op het dak en 4 kerels, waagden we onze weg naar boven. Best een avontuur, want bij vertrek moest de auto nog aangeduwd worden! Het laatste (en meest steile) stukje van de berg moesten we dan ook uitstappen omdat de auto het niet voor elkaar kreeg met zoveel gewicht de berg op te komen. De dames waren inmiddels al met een andere auto boven aangekomen en zouden als eerste springen. Voor het echte werk begon werd kort de aanloop geoefend. Meer preparaties (afgezonderd van enkele instructies van onze co-piloot; blijf van de vlieger af, maak geen onverwachtse bewegingen, knijp niet te hard in mijn arm) waren niet nodig, dus binnen 10 minuten sprong Mariana met een flinke gil al in het diepe. Ilse was de volgende en ook zij gilde er op los toen ze los van de grond kwam en de lucht in dook. Daarna werd besloten dat ikzelf zou gaan en het was inderdaad een fantastische ervaring om zo vrij in de lucht te zweven. Dezelfde man die met mij vloog zou ook Ep begeleiden en dus moesten we even wachten tot hij weer boven aan de berg stond. Helaas helaas sloeg het weer om en, na veel geduld (dat niet beloont werd!), werd besloten dat het die middag niet meer mogelijk was te vliegen. Balen!!!!!

Later vandaag was het tijd om afscheid te nemen van Ilse. Haar werk zit er hier weer op en vanavond vliegt ze terug naar Nederland. 's Avonds weer erg lekker gegeten met de ouders van Erik Pieter, en nu maken we ons klaar voor een nieuwe werkweek in Vila Cruzeiro.
We zijn erg benieuwd hoe de omstandigheden daar zullen zijn. Na het helikoptervoorval van vorige week schijnt het erg onrustig te zijn geweest op woensdag t/m vrijdag.


We zullen zien...!
Tot een volgend bericht,
groetjes,

Luuk en Erik Pieter

Buzios

Hallo iedereen,

Weer een tijdje geleden dat we iets gepost hebben. We zijn echter de laatste dagen naar Buzios geweest, dus hebben we weer iets moois om over te schrijven!

Buzios is een klein plaatsje waar heel veel Brazilanen, maar ook veel Argentijnen en andere zonaanbidders naartoe trekken. Dit vooral vanwege de magnifieke stranden die er gelegen zijn en het altijd mooie weer. Het plaatsje ligt zo'n 200 km ten noordoosten van Rio en met de bus deden we er ongeveer 2,5 uur over.

Maandagochtend vertrokken we, samen met Ilse die in haar laatste dagen in Brazilie nog graag wat wilde rondreizen (vandaar Buzios!), dus met de bus. Het was een relaxed ritje met een lekker briesje in je gezicht en beenruimte waar je bang van werd. Goed uitgeslapen kwamen we aan en hadden we weinig moeite het hostel dat we hadden gereserveerd te vinden. Nadat we ons geinstalleerd hadden, gingen we naar het strand waar de wolken helaas ook te vinden waren. Het was niet het geweldige weer waar we op gehoopt hadden, maar toch een uurtje of 1,5 op het strand gelegen. 's Avonds liepen we de toeristische straatjes in en na veel restaurantjes gezien te hebben viel onze keus op een Italiaan. We hadden het niet veel slechter kunnen treffen! Het was echt een dramatische avond wat service betreft: het voorgerecht van Ep werd in het midden van de tafel gezet en aten we dus met zn drieen op. We hadden allemaal het idee dat dit een hapje van het huis moest zijn. Dat ging dus niet helemaal op dus bestelde Ep een nieuw voorgerecht. Ondertussen werden de hoofdgerechten van Ilse en mij al geserveerd, terwijl Ep dus nog bijna niks had kunnen eten. Echter, hier hield de maaltijd voor Ilse ook op want de Pasta Pesto smaakte niet veel beter dan dat hij eruit zag (zie foto!) en ze moest deze dan ook bijna helemaal laten staan. Ook ik werd verrast door een andere pizza die ik besteld had. 10 minuten nadat wij 'uitgegeten' waren kon ep ook gaan 'genieten' van zijn maaltijd, maar door een buikpijntje kwam hij ook niet verder dan halverwege z'n bord. Achteraf hebben we toch wel gelachen om de verschrikkelijke service en hebben we ook niet alles betaald door woorden die op het volgende neerkwamen: "Nao gostoso, muito tarde, e outro pizza!" Tot overmaat van ramp viel de regen met bakken uit de

hemel toen we weer buitenstonden, dus pakten we een taxi en vluchtten we terug naar ons

hostel.

Gelukkig was het dinsdag een stuk beter. Qua weer, en ook qua restaurant in de avond. We hebben onze hike-capaciteiten die dag weer eer aan gedaan en zijn bijna de hele kust afgelopen. Onderweg kwamen we langs verschillende stranden met mooie uitzichten en hebben we gerelaxed op een mooi surfstrandje. Ook zagen we een groep vissers in de weer met het vangen van duizenden vissen op hetzelfde moment. Door middel van een net werden de visjes (van ong 25 cm) bij elkaar gedreven en krat per krat werd eruit ge'vist'. Deze werden op hun beurt weer gedropt in een, op een gegeven moment, ratelende stapel andere kratten. Weer een nieuw apart schouwspel op ons netvlies erbij!

Op woensdag besloten we zelf actief in het water te worden en namen we elk een bodyboard mee om het gevecht met de golven aan te gaan. Het weer was deze dag nog beter en we zijn alledrie flink verkleurd (doel bereikt voor Ilse!). Bodyboarden viel echter wat tegen, maar nog steeds een erg goeie stranddag beleefd. Vanwege de komst van de ouders van Ep op donderdagavond hadden we afgesproken 's avonds weer terug te keren naar Rio.

Kort en krachtig Buzios dus, met pieken en dalen! Toch weer een erg leuke ervaring en ook fijn om weer terug te zijn in onze 'thuis'stad Rio.

Tot snel!

Erik Pieter en Luuk